Toppen av latskap er når du sit så godt i sofaen at du ikkje gidd å plugge i ladaren til pc’en når den går tom for straum, og heller avstår frå å vere vidare online i tre dagar.

Soundtrack: Spinnville pusetvillingar

No skal det seiast at eg sat ikkje i sofaen i tre dagar, men kvar bidige gong eg tok laptopen opp på fanget og kom på at den var tom for straum, så droppa eg heile skrive/surfe-planen.
Dagane har ellers vore så fulle av middagsbesøk og familiesamankomstar, at eg har ikkje hatt vidare tid til å plante ræva mi i sofakroken for å nerde.
I går slo latskapsmonsteret inn for fullt, då Dùnedain reiste i årets siste middagsselskap hjå familien sin, medan eg blei heime og passa pjusk voff. Elessär fann nemleg ut kvar besten tømde ut pinnekjøtsået på jolafta, og 1. joledag var ein mindre givande dag for guten vår. Eller, han ga av seg sjølv i overkant store dosar, for å sei det slik. Så for å sleppe å gå i gong med jolevasken for tredje gong, bestemde me oss for at ho mor måtte bli heime og halde auga med han.
Det gjekk bra. Det som skulle ut kom ut i løpet av gårsdagen, og no er han fin og lett på foten igjen. Og Dùnedain kom heim med kalkunrestar til meg, så eg overlever.

Så var jola strengt tatt over for denne gong, og ein slags kvardag er tilbake. Me ligg framleis spreidde som slakt om i rommet og freistar å kome til hektene igjen etter all maten me har trykt i oss: Pinnekjøt på jolafta, svineribbe fyrste dag og kalkun/rype/pinnekjøt på andre. Og masse kaker og sjokolade og riskrem og is innimellom. Phew! Det var nesten ei velsigning å stappe i seg ein vanleg grandis i dag…!
Og mannen, som ikkje har lært seg å kle seg etter vèret, sit sylte forkjøla på golvet og prøver å fixe laseren på den nye PS4’aren sin. Han fekk Red Dead Redemption 2 av meg til jol sidan han skulle kjøpe PlayStationen til nevøen sin, men eit eller anna funka ikkje inni den boksen, så han har prøvd å finne ut kva som er gale, medan han hostar og harkar og pustar og pesar. Stakkars.
Eg kan vel og merke ikkje hjelpe han med den prosessen, for eg er like teknisk inkompetent som ein paralysert hamser med parkinson. Èowyn er derimot særs hjelpsam, men det er kanskje meir til frustrasjon enn noko anna for han stakkaren som prøver å få skikk på komponentane som ho med stor iver vil inspisere.

Alt i alt har jola vore like fantastisk som den alltid er, i mine auge. Dùnedain hadde slått på stortromma og kjøpt to bøker, peparkakeljoshuset som eg ynska meg, Buffy the Vampire Slayer-teikneserie og BluRay med Evil Dead 2 til meg. Trur aldri eg har fått så mange gåver på ein gong frå ein kjæraste før; blir reint flau, eg! :O Men utruleg takksam <3 Han er snillaste mannen eg veit! * mwah! *
Han fekk t-skjorte, to armband, Red Dead Redemption II og sigar av meg. Tykte eg var ganske flink sjølv, med tanke på at fyren ikkje klarar å makke seg til å skrive ynskjeliste! xD Og ikkje ynskjer han seg noko heller.
Ellers fekk eg masse bøker, ny vinterjakke, snooop, pengar, diverse såpe/make-up/body lotion-saker og vin for å nemne noko. Pengane går sjølvsagt til bryllaupskontoen, og eg må seriøst kome i gong med all bryllaupsplanleggjinga eg har framfor meg i dei komande månadane. Phew! Ser for meg at eg får ein temmeleg tett timeplan framover!!

Til sist vil eg få ynskje dykk alle ei fredfull og roleg romjolstid! Kos dykk masse og ta vare på kvarandre, alle som ein!

Då var alle lukene i Peppa Pig-kalendaren opna, alle pakkane i pakkekalendaren plukka ned, Askepott har fått prinsen sin og alle nelikkspikrane til Skomaker Andersen er pitla ut. Og snart rallar Sølvgutane jolekvelden i gong.

Soundtrack: Pippi som bakar peparkaker på NRK1

Det har blitt lite tid til å blogge den siste tida. Huset skulle etter planen huset vere stroke og alt på stell. Men soverommet og rommet til tvillingane står framleis like uvaska, og den heilt store pyntinga uteblei i år av praktiske orsakar. Dei to minstejentene har allereie gjort fleire forsøk på å demontere blomeoppsatsen eg fekk av mor mi, og eg vågar ikkje ein gong tenkje på kva dei hadde gjort dersom dei fekk tilgong til min himmelske herskare av englar!

Annonsørinnhold

20 bestselgere som garanterer nytelse

Men så langt har eg og Dùnedain fått skryt for all jolenomen me har delt ut til liten og stor, til og med sukkerplæskane som eg sjølv var så lite nøygd med! Bror min var stor fan av den heimelaga marsipanen, og foreldra mine foret seg ganske kjapt på både honningkaramellar og kakemenn.

Til sjuande og sist er eg nøygd. Snøen kom i grevens tid, og sjølv om det ikkje er dei heilt store mengdane å skryte av, så tek eg det eg får!
I den siste kalendarpakken hadde Dùnedain kjøpt Flax-lodd og såpebobler til meg! Spoiler-alert: Eg vann ingenting.
Og dei dagane som gjekk utan at eg rakk å skrive, fekk eg Twix og Mars-sjokolade eine dagen, og ei negle-buffer-fil den andre.
Eg skulle etter planen bli med og pynte joletreet med kidsa til bror min, men som Synnis så oppgitt proklamerte: -Vi har pyntet det allerede, for du var altfor sein!
Men eg fekk lov å hjelpe dei ivrige små hendene å leggje gåvene under treet, så det var no eit plaster på såret.
Det blei fotodokumentert om ikkje anna, og treet blei veldig fint både med og utan pakkar under! Det er litt tungt å ikkje få feire kvar einaste jolafta med dei to små englane mine, for det er noko veldig unikt med det å ha born kring seg på jolekvelden. Desember er den einaste månaden i året eg merkar at det hadde vore kjekt med nokre smårollingar i livet mitt, som kunne vore med å bake og leggje pakkar under treet og som kunne springe rundt fulle i sukker og vere i ekstase over at jolekvelden nærmar seg.

Eg fekk ein rask liten handlerunde i Åsane med ungane, og bror min måtte minne dei på at dersom dei ikkje drog litt i meg, så kom eg til å stoppe opp utanfor ein kvar butikk me passerte. Det gjekk troll i ord, for eg fann meg drage som hadde lyst å vere med heim….Ungane forsto det godt, for den var skikkeleg flott, og tålte opp til 300 kg! Tenk å ha ein DRAGE i stova si som ein kan ri på?! Det står definitivt på ynskjelista mi til eg har rund dag til våren!!

Jolekort har det vore noko slunkent av i år, av ein eller annan grunn. Det virkar so om Posten berre ga opp på slutten og bestemde seg for at folk får heller reise avgarde og hente breva sine sjølv. Eine gåva som Dùnedain hadde bestilt kom ikkje ramlande ned i postkassen før i dag!
Men det kan virke som om det er fleire på veg, så eg smør meg med tålmod og gler meg til å opne både pakkar og kort i romjola.
Jola er likevel redda, for eg fekk det årlege kortet frå Hobben og familien.

Det blir rett og slett ikkje jol utan. I år hadde dei satsa på eit småkriminelt tema, og eg lo så tårene trilla. I tillegg hadde Hobben spora opp ein vaskeekte sognanisse som han hadde dekorert baksida av kortet med. Eg bøyer meg djupt i støvet; Hobben & co. skuffar aldri! <3
(kortet har eg ikkje copyright på, så eg tek ikkje sjansen på at fyren saksøkjer meg over at eg har publisert det på bloggen. Han er tross alt advokat!!)

Avsluttningsvis så lova eg tidlegare i adventstida at eg skulle vise kor flott stova mi blei til slutt, trass i at det såg noko kritisk ut ei stund her. Eg seier meg nøygd. Det blei visst jol i år med!

HA EI FANTASTISK JOLETID, LITEN OG STOR! 
Måtte nissen ha sekken full i harde pakkar, og alle få kvar sin mandel i grauten eller riskremen! 
Ta vare på kvarandre, alle som ein! 

Dei beste joleynskjer frå Lokkri & Dùnedain, Pixie, Thrall, Wynnie, Elëssar & Khavi

Då kapitulerte Dùnedain, medan eg held fram å kjempe meg gjennom ei eim av diverse vaskemiddel, og greidde omsider å leggje siste hand på verken ute på kjøkenet. Men ferdig? Hell no! Her gir me oss ikkje før grønsåpa siv ut av porane!!

Soundtrack: Marilyn Monroe – Santa Baby

Eg skjønar ikkje kvifor det kvart bidige år blir same visa: Eg startar så bra med vasking og shopping og jolekort og baking, men så er det brått berre dagar att til jolafta, og eg sit og lurer på kva svarten som eigentleg skjedde undervegs!
Det føles som om eg har stått på hovudet i vaskebøtta dag ut og dag inn, og etter alle forutsetningar skulle alt vore shina innan 13. desember. Men nei. Her står framleis stova på halv åtte, eg har ikkje sortert alle kleda i mitt kombi walk-in closet/bod/katteklatrerom eller i klesskapet sånn planen var, og badet har eg ikkje ein gong byrja å tenkje på!!
Heldigvis har dyrehagen gått til ro saman med kadlen, så då var det i det minste råd å få vaska over golvet utan at små og store poter og pailabbar tassa på kryss og tvers gjennom romma.

Annonsørinnhold

20 bestselgere som garanterer nytelse

Dei prøver vel å merke å hjelpe etter beste evne. Tvillingane har teke på seg å stelle potteplanter og vaske vindauge, Elessär driv nøye kjeldesortering med hovudet djupt plassert i bossekkane mine, og Pixie….Vel, ho ligg stort sett i senga og furtar fordi ho ikkje likar slike store vaskeprosjekt. Khavi tek seg av strykinga.
Eg har etterkvart innsett pusebeibisar og stryking er ein risikosport. Men i og med at dei er så ivrige etter å bidra med huslege sysler, så har eg kome opp med eit genialt konsept som eg vurderar å ta patent på: Pusepressa!

Du treng:
1 stk stykebrett
Fuktige dukar/kjøkenhandklede (fungerar dessverre særs dårleg med skjorter og denslags)
1 lat pus

Plasser kleda du ynskjer å få glatte og fine i ein liten stabel på strykebrettet.
Legg eit (reint!!) teppe eller badelaken (dynetrekk kan òg fungere!) over dei lett fuktige kleda.
Plasser ynskt katt på toppen.

Opprinneleg var det berre ei midlertidig løysning for at pusane ikkje skulle labbe rundt oppå dei reine dukane mine før eg rakk å få stryke dei, men då eg løfta på teppet og skulle ta fatt på arbeidet, var dei så strokne (pun intended!!) etter at kattane hadde lagt og rulla på dei at det var ikkje naudsynt med noko strykerier! Mektig imponert over dei magiske dyra mine. Det spara meg i alle fall for litt arbeid i jolestria!

Men som han godaste Jens Petrus Andersen ville sagt det: -Nå er det fem dager igjen til jul!
Og det byrjar å minke på pakkane i kalendaren vår. Og sjokoladane i Peppa Pig-kalendaren. I dag hadde Dùnedain lagt ein godtepose med masse supersunne e-stoff i kalendarlomma mi! <3 Kjem godt med på ein laurdagskveld når eg eigentleg tek til å bli noko metta på marsipan og sjokolade, og ikkje minst prøvesmaking på jolekakene….

Midt oppi dette må eg ein tur tilbake til BaleBy i gravferd til ei i slekta som gjekk bort ganske brått. Eg byrjar å merke at det hadde vore fint å ha eit anna ærend heim enn gravferder; det er ikkje lengje sidan sist eg var der av same grunn…
Dessverre er livet sånn, og i min familie virkar det som om folk har blinka seg ut desember (eller i alle fall sånn kring joletider) til å ta på seg tredressen. Det er litt vemodig, i og med at slekta mi ikkje akkurat er den største i utgongspunktet. <3
Og eg skal sitje på med bror min som vil reise avgarde før fuglane fis, noko som vanlegvis ikkje er eit problem her hjå meg. Bortsett frå visst eg SKAL tidleg opp! Då går eg bokstaveleg talt både i dvale og koma, og hadde glatt sove igjennom det om så ein jumbojet bestemde seg for å parkere på soverommet mitt! Med fullt oompa-band og Svanesjøen framførd av ein flokk elefantar. Så til sjuande og sist er det kanskje ikkje så lurt av meg å sitje oppe heile natta og taste i veg slik at døgnet mitt atter ein gong blir snudd heilt på hovudet. Pixie er einig, for no kom ho tassande inn for å hente meg til sengs. Så då får eg gjere som eg får beskjed om, til ein forandring.

Før funderte eg ofte over at dei som jobbar som bakarar eller konditorar nesten alltid ser ut som sylfider. Eg tenkte kanskje at det var fordi dei rett og slett åt seg lei på bollar og sjokolade og kaker og anna snadder, og dermed unngjekk det som pesten etter ei tid, men no trur eg at eg har funne det faktiske svaret. Etter å ha knadd steinharde deigar, knust mandlar, stått over putrande varm karamell og klatra rundt på det knøttvetle kjøkenet mitt i to dagar, så innser eg at kiloane rett og slett RENN av dei!!

Soundtrack: Alf Prøysen – Julekveldsvise

Det skulle bli sju sortar, men klok av skade så blei det tre kakesortar og to snop-sortar, og så ventar eg i spenning for å sjå om det blir ein bakedag som resulterar i jødekaker og serinakaker med Kriss på sikt.
Om ikkje så har me jaggu nok ting å stappe i oss kring jol allereie!
Det blei kakemenn, honningkaramellar med sjokolade, kransekakestenger, heimelaga marsipan og sukkerplæsker! Phew!
Bortsett frå sukkerplæskane er eg særs nøygd; dei smakte altfor lite i forhold til kor mykje arbeid det var med dei. “Vend inn eggekvitene” my ass.

Annonsørinnhold

20 bestselgere som garanterer nytelse

….det er verkeleg ein ting eg merkar at eg saknar her i kåken. Faktisk det EINASTE eg saknar her i kåken: Oppvaskmaskin. Særleg på sånne dagar.

Elessär og Èowyn har vore flittige vaktar (og støvsugarar!!) gjennom heile prosessen, og så langt ser det ut til at dei har overlevd det. Men kjøkenet mitt er for trongt til å fotodokumentere innsatsen deira, for innan eg har fått opp kamera så er eg oppdaga og mine biologiske rumbaer er over alle haugar. Hm.

Og så var det min tur å opne kalendaren i dag! Sjokolade er jo aldri feil, særleg når ein allereie er så fullstappa på søtsaker….*kremt*
Dei blei i alle fall broderleg delt, og i morgon er det mannen sin tur. Han har til no fått ei lita parfymeflaske, chillinøtter, peparkakeform av ein pusekatt, og ein boks med cola! Hihi, det er heilt spesielt utvalde gåver i den kalendaren. Hadde lommene vore større, så skulle eg ha putta i ein pose med cheese doodles til han ein av dagane òg!! (han fekk jo ein liiiiiten pose 1. desember då. Får håpe det hjalp på.)

Så, då var det å kome i gong med vaskinga igjen! Kjøkenet er ferdig, så neste stopp blir stova. Grønsåpeduftande lokaler, here we come!!

Ikkje veit eg kvifor Lucia var så opptatt av gule bollar med rare snurrar, men ho var så absolutt inne på noko! Eg og Kriss har i alle fall hedra minnet hennar, heilt fritt for tente ljos og glitter og song. Me la i staden fokuset på bollane. Og det med STOR suksess!

Soundtrack: Khavi regn-klagesong

Måndag var både handledag og Lucia-dag. Forsøket på å kombinere desse to blei temmeleg utfordrande, i og med at eg hadde hefting mykje på handlelista mi, med tanke på all bakinga som ligg i nærmaste framtid.
Vanlegvis er det jødekaker og serinakaker som har vore meg og Kriss sitt faste opplegg når me har bakedag til jol, men me har lagt til ein ekstra dag. Lucia-dagen. Kanskje mest fordi Kriss lagar verdas beste bollar, og dei blir ikkje verre av å tilsetje safran og rosiner! (Eg tilset rosiner. Kriss vil ha sine rosinfrie.)

Annonse Tights.no

SLÅ TIL: Opptil 70 % på treningstøy nå

I kalendaren min i går låg det ein supersøt flamingopenn!! <3 Men av ein eller annan grunn nektar bloggen min å vise den fram i sin fulle prakt når eg legg den inn som minibilete, så den blei litt hovudlaus.
Fun fact: Visste du at flamingoen kan ha vore opprinninga til fugl Føniks, den raude fuglen som gjennoppsto av si eiga oske? Dei er i stand til å leve under forhold som for dei aller fleste andre dyr er dødelege, og kan både drikke geysirvatn (som er godt oppunder kokepunktet) og overleve i kalde områder der temperaturen kan falle til tretti blå! Fantastiske fuglar! Nesten så det må vurderast om dei skal få plass på farmen min i framtida.

Etter ein koseleg tur til Bulandet for å avlevere barnevogn, jolepresangar og litt jolestemning, kom me heim til tre pusejenter underernært på både kos og merksemd, og med meir oppsamla energi enn eit lite atomkraftverk. Og ishus. (pusane har hatt varme på badet, så dei har ikkje hatt det vondt!) Eg har akkurat vore og henta mitt fjerde vedlass for å få opp temperaturane, og no byrjar det omsider å merkast!

Soundtrack: Knitring i peisen

Sjølv om turen vår eigentleg skulle vare ei helg, så blei den noko avstumpa då pusepassaren vår blei sjuk. Så me reiste opp til Bulandet fredag og returnerte seint i går. Sjølv om det er ein lang tur, og voffane som var med på lasset tykte det blei nok timar i bil, så var det utruleg koseleg. Både turen, med jolemusikk på full guffe, og det knappe døgnet me var hjå Gunvor. Finaste jenta mi som skal ha beibis om mindre enn to månadar!! <3 Både Pixie og Elessär meinte eigentleg at livet uti havgapet var verd turen, sjølv om det nok var ganske godt å kome heim til systrene sine!

Annonsørinnhold

20 bestselgere som garanterer nytelse

Dùnedain slo opp augo i dag tidleg og lurte på om eg ville springe opp i vegen og kjøpe is då isbilen passerte, noko som eg tykte var særs uaktuelt. Ikkje berre frys eg i mitt eige hus no medan eg ventar på at kåken skal bli varm igjen, men ute er det eit vèr som eg i alle fall veit at eg ikkje bestilte på Black Friday.
Det regnar. Teite regnet. Eg ville ha SNØ til jol, ikkje ei grå sørpe full i salt og sand?! Kva skjedde med mitt winter wonder land?! Her er det i alle fall ikkje lengjer!!

Eg og Gunvor hadde som vanleg ganske mange verdsproblem å løyse, og han kavaleren min fekk endeleg rusla ein tur rundt og sett seg om i den bulandske naturen. Han presterte å gløyme å ta med seg jakke, så han var temmeleg kald då han omsider kom tuslande heimatt. Han lånte med seg kamera mitt, og rakk å ta nokre fine bilete før han sprang heim og kraup under varmepumpa.
Planen er i alle fall at eg returnerar til Noregs vestlegaste punkt i februar for å vere husmor/barnevakt/vaskehjelp/psykisk stønad/hobbytante, og eg merkar allereie at eg gler meg noko heilt vannvittig!!

Bulandet i solnedgong

Gunvor sa så passande at det har vore ein ganske stor omveltning i min haldning til småborn, i og med at då ho sette sin fyrstefødde til verda held eg ho så langt frå meg som råd, på strak arm, medan eg trippa nervøst i påvente av at ho skulle kome tilbake frå handleturen sin og avlaste meg. Eg var seriøst LIVREDD ungar. Eller, ikkje ungane. Eg var redd for at eg skulle gjere noko feil! Miste dei ned eller på annan måte skade dei for livet.
Men seriøst; eg elskar eigentleg ungar. Eg vil berre ikkje ha nokre sjølv!

I dag skal det i alle fall vaskast igjen. Vanlegvis føretrekk eg å ta bakinga FØR eg vaskar ned kjøkenet, men eg gjer eit unntak i år. I morgon og kanskje onsdag eller torsdag blir det bakedag, og før det skal kjøkenet bli reint og fint. Har innsett at det kanskje kan vere ein fordel å vere sikker på at det hygeniske er heilt på plass før eg byrjar å lage mat på disken. Tvillingane mine har nemleg ikkje heilt forstått at disken er fy-fy området endå, men eg trur kanskje det byrjar å synke inn etter x antal rundar med fresing og kjefting frå mi side….
Men før eg tek heilt pause, så skal pusejentene mine få vise fram dei to siste kalendargåvene mine, sidan eg har havna litt på etterskot med dei:

Èowyn presenterar Geisha-sjokoladane med karamell, nøttekrønsj og havsalt som låg i kalendaren min i dag. Og til høgre poserar Thrall med gåvekortet kadlen hadde laga på 1/2 times fotmassasje!

[skrive på morgonkvisten, posta på kvelden. Huset er varmt og kjøkenet er påbyrja!!]

Det er hardt å vere husmor. No som eg har teke meg joleferie og vil ha stålkontroll på huslege sysler, så har eg litt å hengje fingrane i. Som å skaffe jole-pynte-puter, til dømes. 

Soundtrack: Lordi – Merry Blah Blah Blah

Dei stakkars putene som bur i sofaen min får hard medfart.
Elessär har adoptert ei som er hans kosepute. Teppet eg har i sofaen er Èowyn sin koseklut. Begge to ligg og kosar og suttar på hjørnene, og slikt slit gjerne litt på tekstil i lengda.

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder nå

Så eg har gått på sofapute-jakt, og det blei etterkvart sofapute-krig. Eg kan ikkje fjerne koseteppe/puta til dei to englane mine, men eg har eit håp om å få snike inn nokre som pyntar litt opp i stova som i det minste kan få liggje til over jol. Så får eg heller ta krigen med nurka etterkvart som dei stel dei frå meg.
Det er alt anna enn enkelt. Kvifor? Fordi ALT som er fint er i velour. Det er faen meg velour opp og i mente i ALLE butikkar!! Og når ein har fire pelsballar som nyttar seg av sofaen, så blir det veldig fort fluffy velour. Og det vil eg ikkje ha.
Eg må ha puter som tåler at det ligg ein furbaby på den utan at halve dyret ligg igjen på trekket etterpå. Ein kvart katt hist og her kan eg leve med, men velour suuuug til seg pelsdottar!
Og dukkar det opp noko eg likar som IKKJE er velour, så kan du banne på at prisen kryp opp under 500-lappen. La oss sei det slik at det er det ikkje verd når eg veit at dei held seg fine til cirka 2. joledag. Kring klokka 12.00.
Så jakta/krigen held fram. Eg skal tråle interiør-sjapper over helga på jakt etter bytte. Og eg kjem ikkje til å gje meg så lett heller!! (endar vel med at eg må sy dei sjølv, og det ville vore krise!!)

Gardiner derimot, det er meir mi greie. Eg har fått nye dompap-gardiner i gongen, og i stova har eg funne meg ljose gardiner med raude snøkrystallar. Dei eg hadde var rimeleg klare for utskiftning, for å sei det slik. Men no har eg kapper, og pusane skal hoppe temmeleg høgt for å få tak i dei!
Verre er det at det ser ein smule hillbilly ut med stikkontakten til adventsstjerna hengjande ved vindauga, så eg funderar meg på om eg må finne meg ein lengjer ledning eller ein meir diskrèt skøyteledning…

It’s beginning to look a lot like Christmas, om ikkje anna!! <3 <3

Khavi berre måtte ut eit ærend rett før eg hadde tenkt å gå til ro for natta. Gradestokken ute visar at det er noko kaldt for ein liten pus å vandre rundt i snøen heile natta, så som gode foreldre gjerne gjer, så sit eg oppe og ventar på at ho skal kome heim. 

Soundtrack: Alicia Keys – Little Drummer Girl

Dùnedain har tatt kvelden, og det ser det jammen meg ut til at Winnie har gjort òg, ut ifrå liggjestilen å dømme.

Eg har gjort ein skikkeleg innsats i dag, og fått gjort ferdig alle jolekorta samt henta siste pakken som i dag var havna hjå Nærbutikken i Hagavik.
Etter det bar det i full fart vidare til frisøren, som tok for seg både hår og negler i dag. Flinkaste Elisabeth; min favorittfrisør gjennom tidene! <3 Ho forstår galskapen eg lid av, og er meir enn gjerne med på den! xD
Måtte forevige frisyren ho ga meg, for eg klarar ikkje å gjenskape det her på eigahand:

Eg har ynskt meg slike buns på toppen sidan eg var cirka 14, men ALDRI fått det til sjølv! Eg sug seriøst i å ha langt hår. Blæh. Eg kan knapt vente til eg kan få det vekk-vekk-vekk, og berre ha kort gøy hår som til og med EG klarar å gjere gøye ting med! Det vil sei: Mohawk. Det blir det som blir standaren.
Og eg fekk fixa neglene mine, noko som verkeleg var naudsynt, for det var like før to av dei ramla av. Ikkje berre den “falske” delen, men halve tuppen. Så no er dei masse kortare, og forhåpentlegvis held dei seg fine til jol! (med desse fargane kan eg i det minste halde dei litt ved like sjølv)

*banne litt stille for seg sjølv over kvaliteten på bileta i dag* Skjønar ikkje heilt kva som er greia med kamera mitt i dag, men eg er ikkje nøygd med korleis bileta mine blir!!
Anyways.

Men eg byrjar i det minste å få kontroll over jolekaoset mitt. Sånn på ein måte. Eg har framleis mykje vasking og endå meir baking igjen på planen, men pakkane er i det minste klare til å distribuerast!
Kjøpe nokre jole-hunde-kjeks i jolepresang til Pixie i år, og dei var berre heilt sinnsjukt skjønne!

Dei både lukta og såg så gode ut at eg hadde lyst å smake! Greidde å styre meg, men dei lukta skikkeleg jolekakete!!
Pixie fekk prøvesmake ein før eg pakka dei inn, sånn at eg veit at ho likar det. Ho ELSKA dei! Elessär derimot ga meg eit blikk som sa: -Er dette etande? Seriøst??
Han gumla det til sist i seg, så ikkje Pixie skulle ta det frå han, noko ho hadde gjort med STOR glede!
Har eigentleg berre igjen å kjøpe noko godt til pusane då! Dei må vere her aleine på jolafta stakkars, men eg skal i alle fall sørgje for at dei har ALT det beste dei veit å ete tilgjengeleg! <3
Har eg nemnd at eg elskar dyra mine? Høgare enn himmelen?

Og så var det min kalendardag i daaaag! Wheee!!
Eg byrjar å mistenkje at han kadlen min tek til å kjenne meg altfor godt? Hihi! Eg tømde siste rest av lageret eg allereie hadde i dag, så denne kjem godt med. Då vaknar eg kanskje i løpet av morgondagen likevel? Den var jo blitt varm av å liggje i kalendaren rett ved vedovnen, så det måtte uansett chille litt i kjøleskapet.

No skal eg ut og leite etter katten igjen, med eit inderleg håp om at ho har bestemd seg for å ta kvelden ho med. Eg er nemleg STUPTRØYTT og skulle gjerne ha krabba under dyna saman med Dùnedain snart!!

Mannen blei skuffa i går. Alt gjekk i eitt frå eg slo opp augo til hovudet traff puta seint utpå kvelden ein gong. Og då seier det seg sjølv at det ikkje blir nytt kapittel i jolebloggen, som han brukar som substitutt for dagane der han ikkje får opna kalendar. I går var det nemleg min pakkedag! 

Soundtrack: Tone Damli – Mitt Hjerte Alltid Vankar

Dùnedain slo på stortromma i går og hadde lagt ein parfyme i kalendaren til meg!
Det var eigentleg veldig perfekt, for mitt vanlegvis så utømmelege lager av parfymer tok til å bli skralt etterkvart! Eg drøymer om den dagen eg klarar å spore noko Dalì-parfyme av rette sorten igjen, men det er faen meg heilt trakkande umogleg å oppdrive!!
I dag fekk mannen ein Lion-sjokolade, som er favoritten her i huset. For han, vel og merke.

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder nå

Men la oss oppsummere gårsdagen:
Me rulla ut på vegen så snart Dùnedain fekk auge, og ferda gjekk fyrst til Åsane der Villmarkens Son skulle sjå etter nye brukte ski og skisko. I skrivande stund står han i kjellaren og beundrar dei og klargjer dei for ein tur i skogen når mørket legg seg over Dalen.
Så fyrst Fretex, og deretter hadde eg nokre ærend på IKEA. Og på IKEA har dei joletallerken på denne tida av året, og sidan eg og min tilkomande ektemann har prata om å spandere på oss sjølve eit jolebord (eg er tross alt sjølvstendig næringsdrivande, og mine jolebord kan fort bli stusselege. Eg kranglar med sjefen, drikk meg snydens og får sparken dagen derpå.) så tykte no ein gong han kavaleren min at den kunne me då ta på IKEA?
Eg var ikkje vidare imponert over pinnekjøtet; det var rett og slett for lite salt! Ikkje skrelte dei potetene heller, så medan eg sat der og gnog på pinnane angra eg innerst inne litt på at eg ikkje berre gjekk for pølse og pommes frites.
Men den eigentlege grunnen til at mannen ville på restauranten mistenkjer eg var riskremen. Eg har aldri møtt eit menneskje som er så tussete etter riskrem og risengrynsgraut som den fyren min?! Eg trur seriøst han kunne levd på det om han hadde fått moglegheita!!

As long as he’s happy. Eg fekk meg sjokolademuffins. Men kvaliteten på maten på IKEA er så som så etter mi meining. Eg saknar når dei hadde and på menyen, eg! Det er den beste IKEA-maten eg har kjøpt nokon gong!

Så skulle me vidare. Og for fyrste gong i mitt liv greidde me å køyre oss vill i Bergen. Det er skills for ei wannabe-brevdue som meg!! Dùnedain gløymde å skifte fil ein plass på Danmarksplass, og me konkluderte med at me kunne like gjerne ta ein runde mot Haukeland/Nattland og sjå korleis folk hadde pynta i den hood’n. Men ein stad på vegen køyrde me inn i feil gate, og brått var eg like forvirra som ein nyslept fjert i ein korgstol. Så om nokon la merke til ein mystisk bil som sirkla rundt og rundt i området Brann Stadion – Haukeland i går, og snudde i kvar bidige einvegskøyrde gate, så var det berre oss.
Til sist måtte me krype (rulle) til korset og køyre tilbake til Danmarksplass, og kome oss på rett veg ved hjelp av Google Maps. Nedtur.

Så var det mat til dyra, mat til oss, og nokre jolepresangar, før eg brått sjekka meldingane mine for å sjå kva butikk i Os pakkane mine hadde havna på. Til mitt store sjokk oppdaga eg at ein av pakkane mine var stranda i, gjett kvar? *trommehvirvel* Strusshamn. Ofc.
Det er nesten TRE ÅR sidan eg flytta derifrå, men framleis insisterar Posten på at det er der pakkane mine skal.
Så blei det tur til Askøy, før me snudde nasa mot Os. Tre pakkar var kome til svigermor, ein pakke på Nore Neset, og ein pakke som me trudde var landa på Osøyri, men det viste seg at dei var COOP på Amfi.
Eg følte at eg trengde litt trøyst etter alle desse bomturane, så eg kjøpte meg ein liten pipp og ein krans til å ha på gongdøra når eg fyrst passerte blomebutikken der dei har så hinsides masse fin jolepynt.

Treng eg meir jolepynt? Nei. Bryr eg meg? Nei.
Når det ikkje blir joletre i år, så får eg pynte med andre ting.

Trøytte og slitne kom me heim seint på kvelden, med dårleg samvit for ungane som hadde vore så lengje heime aleine. Men dei hadde mat, vatn, varme og alle blei godt lufta før me la i veg, så dei hadde ikkje hatt det såååå ille. Det verste var vel at mamsen og papsen hadde vore vekke i tuuuusen år!!
Me bar inn kasse på kasse og pose på pose (og eit par sekkar) med ting som me hadde gått til anskaffelse av i løpet av dagen, og no ser stova mi ut som eit Amazon-lager. Men det er ein trøyst at no ventar eg berre på EIN pakke til i posten før eg er i mål. Litt verre for kadlen; han riv snart av seg det vesle håret han ikkje har fordi han manglar ein presang til meg.
Seriøst? Eg har sagt han kan kjøpe ein mjølkesjokolade på Kiwi og setje sløyfe på, og eg er happy as can be?!
Men enkelte kan rett og slett ikkje ta imot gode råd frå kjerringi si! :p

Khavi er minst nøygd av alle. Ho likar at huset er ryddig og reint, organisert og alt er på sin plass. Sånn er det IKKJE no. Så ho kjem inn, et, set seg på toppen av kassane og ser anklagande på meg før ho set i songen: “Slepp meg ut, her trives eg ei!! (trur det er ein samle? Eller ein klagesong? Same shit, different asshole.)

Så i dag skal resten av gåvene pakkast inn, jolekorta (som ENDELEG var komne!!) skal skrivast og så skal eg rydde og sortere litt rot før dagen mest sannsynleg går mot ein ende.
Dùnedain sender eg på skitur så han ikkje går i vegen. :p

Heilt til sist tenkte eg å inkludere eit bilete av *ta-daaaam* MEG SJØLV!
Eg har jo gjort det klart at eg veldig sjeldan tek selfies; eg tek usies. Det er som regel eit anna individ eller ein furbaby saman med meg på mine bilete, og strengt tatt er ikkje dette ein selfie sidan det var Kriss som tok det då me var på jolemarknaden på laurdag.
Tenkte eg skulle få illustrere det gufne vêret som Bergen viste oss den dagen, for eg såg faktisk ganske så velsteld ut heilt til me kom tilbake til garasjen!

Så var eg i gong igjen. I dag har eg vaska kjøleskapet med q-tips. Ikkje heile, vel og merke, berre innimellom alle små krikar og krokar der eg ikkje kom til med andre verktøy. Men REINT, det blei det!

Soundtrack: Boney M – Mary’s Boychild/Oh My Lord

Kveldsroen har omsider senka seg over den Borlaugske residens. Dagen har vore heftig lang, sidan småfuglane i hagen atter ein morgon sat og lurte på kva eg dreiv med når eg sto opp før dei rakk å sleppe sin fyrste morgonfjert.

Annonse Tights.no

SLÅ TIL: Opptil 70 % på treningstøy nå

Og til ein forandring tok eg med meg mobilen ut då sola keik over snødekte fjelltoppar og fekk teke eit bilete! Eg er nesten på grensa til å vere imponert sjølv.

Jolegåvene er nesten ferdig innpakka, men slike ting tek tid når ein har så mange assistentar som eg har. Spesielt Èowyn skulle vore filma der ho rullar rundt i jolebanda mine eller parkerar stompen godt nøygd oppi gåvelapp-boksen min. Men ein må velgje sine krigar; det er vanskeleg å bære kattar vekk med kamera i neven. Spesielt når ein annan har innteke bordet så snart ein flyttar den fyrste.

Så då er det snart lalletid for vaskefantomet. Dùnedain rømde nettopp til skogs for å få ut litt frustrasjon (trur eg?) etter at eg har piska han med kjøkenvasking heile ettermiddagen.
Neidå, han påstår eg er snill med han. Stort sett. Og så fekk han katte-kakeform i kalendaren sin, så då burde han vere happy?

Snillaste naboen vår kom på døra med nordlandslefser til oss i dag òg, så no er planen å nyte stilla, momse lefser og glo på ein episode av SouthPark før eg kryp til køys. (tusen takk, Anne Marie!! Nostalgien flommar på av nordlandslefser med sukker!!)
Nok ein hektisk dag står for døra i morgon, og og og!! Eg har heilt gløymd å sei at eg greidde å presse meg inn dørane på Gina Tricot nede på Torgallmenningen i går, TRE MINUTT før dei stengde, og EG FANN TØFLANE MINE!! Litt store i størrelse, men åååh såh vaarmeh!! <3

PS! Eg angrar allereie på at eg nemnde “ro” her i huset. Dei småtelepatiske pusekattane plukkar det tydelegvis opp, for no var det på tide med ein ny episode i skrekk-serien “Potteplante Massakeren”. Hurra.