Etter ein koseleg tur til Bulandet for å avlevere barnevogn, jolepresangar og litt jolestemning, kom me heim til tre pusejenter underernært på både kos og merksemd, og med meir oppsamla energi enn eit lite atomkraftverk. Og ishus. (pusane har hatt varme på badet, så dei har ikkje hatt det vondt!) Eg har akkurat vore og henta mitt fjerde vedlass for å få opp temperaturane, og no byrjar det omsider å merkast!
Soundtrack: Knitring i peisen
Sjølv om turen vår eigentleg skulle vare ei helg, så blei den noko avstumpa då pusepassaren vår blei sjuk. Så me reiste opp til Bulandet fredag og returnerte seint i går. Sjølv om det er ein lang tur, og voffane som var med på lasset tykte det blei nok timar i bil, så var det utruleg koseleg. Både turen, med jolemusikk på full guffe, og det knappe døgnet me var hjå Gunvor. Finaste jenta mi som skal ha beibis om mindre enn to månadar!! <3 Både Pixie og Elessär meinte eigentleg at livet uti havgapet var verd turen, sjølv om det nok var ganske godt å kome heim til systrene sine!
Dùnedain slo opp augo i dag tidleg og lurte på om eg ville springe opp i vegen og kjøpe is då isbilen passerte, noko som eg tykte var særs uaktuelt. Ikkje berre frys eg i mitt eige hus no medan eg ventar på at kåken skal bli varm igjen, men ute er det eit vèr som eg i alle fall veit at eg ikkje bestilte på Black Friday.
Det regnar. Teite regnet. Eg ville ha SNØ til jol, ikkje ei grå sørpe full i salt og sand?! Kva skjedde med mitt winter wonder land?! Her er det i alle fall ikkje lengjer!!
Eg og Gunvor hadde som vanleg ganske mange verdsproblem å løyse, og han kavaleren min fekk endeleg rusla ein tur rundt og sett seg om i den bulandske naturen. Han presterte å gløyme å ta med seg jakke, så han var temmeleg kald då han omsider kom tuslande heimatt. Han lånte med seg kamera mitt, og rakk å ta nokre fine bilete før han sprang heim og kraup under varmepumpa.
Planen er i alle fall at eg returnerar til Noregs vestlegaste punkt i februar for å vere husmor/barnevakt/vaskehjelp/psykisk stønad/hobbytante, og eg merkar allereie at eg gler meg noko heilt vannvittig!!
Bulandet i solnedgong
Gunvor sa så passande at det har vore ein ganske stor omveltning i min haldning til småborn, i og med at då ho sette sin fyrstefødde til verda held eg ho så langt frå meg som råd, på strak arm, medan eg trippa nervøst i påvente av at ho skulle kome tilbake frå handleturen sin og avlaste meg. Eg var seriøst LIVREDD ungar. Eller, ikkje ungane. Eg var redd for at eg skulle gjere noko feil! Miste dei ned eller på annan måte skade dei for livet.
Men seriøst; eg elskar eigentleg ungar. Eg vil berre ikkje ha nokre sjølv!
I dag skal det i alle fall vaskast igjen. Vanlegvis føretrekk eg å ta bakinga FØR eg vaskar ned kjøkenet, men eg gjer eit unntak i år. I morgon og kanskje onsdag eller torsdag blir det bakedag, og før det skal kjøkenet bli reint og fint. Har innsett at det kanskje kan vere ein fordel å vere sikker på at det hygeniske er heilt på plass før eg byrjar å lage mat på disken. Tvillingane mine har nemleg ikkje heilt forstått at disken er fy-fy området endå, men eg trur kanskje det byrjar å synke inn etter x antal rundar med fresing og kjefting frå mi side….
Men før eg tek heilt pause, så skal pusejentene mine få vise fram dei to siste kalendargåvene mine, sidan eg har havna litt på etterskot med dei:
Èowyn presenterar Geisha-sjokoladane med karamell, nøttekrønsj og havsalt som låg i kalendaren min i dag. Og til høgre poserar Thrall med gåvekortet kadlen hadde laga på 1/2 times fotmassasje!
[skrive på morgonkvisten, posta på kvelden. Huset er varmt og kjøkenet er påbyrja!!]
