Den største bakdelen med å ha kome til eit punkt der eg faktisk likar sol og sumar, og freiste å kombinere det med å vere datanerd, er at det er komplett umogleg å sitje ute med ein dataskjerm av mitt kaliber på fanget. Eg ser ikkje ein døyt. Og det trass i at eg har søkt tilflukt i skuggen.
Eg sit her, dekka i hundehår, sippar pepsi max og løyser kryssord i staden. Sumarjobb som hunde – og kattepassar er midt i blinken for meg. Kira, familien sin petit basset griffon vendèen, har fått ein omgong frisørbehandling, og både Lille My og Fenris, dei to bortskjemde pusekattane i husstanden, latar seg i sumarsola. Og eg merkar at livet ikkje er så verst.
Men alt i alt er BaleBy ein stusseleg plass for einsame individ. Det skjer fint lite her, og tida står stort sett stille. Late dagar kan fort bli i overkant late, og eg saknar det å kunne stikke til by’n ein svipp. Og eg har berre opphelde meg her i få timar! Heldigvis lurer ein tur med verdas herlegaste gutebass til Latvia og Riga i det fjerne. Det er snakk om sju dagar. Eg får bite tenna saman og sjå framover! ^^
….og så døyr batteriet mitt. Så då blir det ikkje så mykje anna til val enn å emigrere innandørs, og vente på betre tider.