Eg er sjølvsagt nokre dagar på etterskot. Noko anna ville vel vore særs ulikt meg.
No sit eg her og nyt stilla. Me har hatt jentungen til gubben her i romjula, og idag reiste ho. Og han sjølv stakk på jobb. Så idag føles det eigentleg berre heilt rett og riktig å berre sitje på ræva og gjere minst mogleg. Huset virkar stå stille og ryddig og….tja, reint? Ingen ungeskokk som brasar ut og inn dørane med våte uteklede og ingen som okkuperar badet for å sminke seg til små barneprostituerte, ingen som grisar med falske negler og neglelakk, og ingen som hyler av sine lungers fulle kraft fordi nokon seier nei. Ah, la nyårsfreden senke seg.
Det var så mykje eg skulle gjere her no. Eg skulle få orden på blogg(ane) mine, laste opp bilete frå jula, svare på mail og jobbe med bøkene mine. Men det må vente. Aller helst vil eg berre sitje her og la tankane fare langt og vilt. Surfe litt på Facebook og lese nettaviser.
Eg hadde eigentleg store planar om å leike interiørblogg her no før eg fjernar julepynten, men eg innser at julebuska mi (eg har ikkje plass til juletre; ergo blei det julebusk i kroken i staden) tek til å visne vekk, og julepynten heng skeivt i kring i stova mi, etter at åsgardsreia har fare forbi. So be it. Det kjem vel atter ei jul, der eg kan vere endå meir kreativ på dekorasjonane. Og forhåpentlegvis har eg då i tillegg ei større stove å boltre meg i enn det eg har pr. idag.
Rammstein på anlegget, og pepsi max i glaset. Tida er snart inne for å snurre ein skrekkfilm på TV’en, utan at jentungen mistar nattesøvnen dei nærmaste 5 åra. Av og til er livet berre fint.
