Det kom jo som ei bombe. Eg planlegg noko der det siste eg treng er besøk frå tante Raud, og kven kjem på overraskelsesbesøk? Det kan bli interessant å sitje på fly i 25 timar med jamnlege besøk til det knøttvesle flytoalettet! Eg som allereie føler meg ukomfortabel på vanlege offentlege toalett?

Her i huset kjem mensen litt som julenissen på kjerringa kvar bidige gong. Det kallast PCO, og den stakkars gubben min vaknar heilt uforberedt opp til ei gretten kjerring som fresar spydige kommentarar om manglande fersk appelsinjuice i kjøleskapet. To minutt etterpå krøllar ho seg saman som ein pusekatt i armkroken hans og insisterar på å susse han på magen. Huset blir omstendig dekrorert med tampongpakkar, sjokoladepapir og tomme pepsi max-flasker, sistnemnde som oftast i større antal enn vanleg. 
Han blir like overraska kvar gong, sidan eg maksimalt har mensen tre gongar i året. På både godt og vondt.

Det uventa besøket forklarar i det minste kvifor eg den siste veka har sett ut som eg har blitt skutt med hagle i trynet. Det forklarar at eg har lagt på sofaen og sutra og vore sjuk ei veke, i og med at immunforsvaret mitt er lik null når eg får mensen. Det forklarar òg all sutring, sjokoladefråtsing og merkelege lyster. Takk og pris; ei lita stund der var eg sikker på at gubben hadde treft blink, og at eg om ni månadar skulle låsast i mamma-lenkjer. 
Den gong ei. Ikkje denne gongen heller. *hurra* Då kan eg halde fram å drøyme om kinesiske nakenhundar, nymfeparakittar og små bustete puseungar!

Det slo meg då eg rota kring nedi baderomsskuffa mi på jakt etter tampongar, at heile konseptet med tampongar er relativt kjipt. Ikkje at eg foretrekk bind! Eg har meir enn ein gong greidd å lime meg sjølv fast i desse bleiene, og blitt nøydd å krype til korset og KLIPPE dei laus frå dusken. 
Men tampongane. I Libresse-pakkane til dømes, som for så vidt har det spenstigaste designet eg har funne i butikkane, ligg det ein sånn liten bruksanvisning nedi kvar pakke. Hadde det vore MENN som var målskiva for dette produktet, hadde det i det minste lagt eit lite klistermerke nedi der! Kanskje dei til og med hadde køyrd frukost-blandingstrikset; i kvar pakke kunne du finne ein liten samlefigur. Ei lita plastutgåve av Sylvester Stallone eller Batman. 
Batman. ALWAYS there when you need him.

Det beste hadde vore om me var hermafrodittar. Eg unnar mannfolka nokre dagar med magesmerter og oppblåste magar. Dei slepp altfor billeg…